این که در فصل های سرد سال، با این مسئله روبه رو هستیم که دست و پای ما، دمایی کمتری از همیشه داشته باشد اتفاقی کاملا عادی است که ممکن است برای همه پیش بیاید، اما در بعضی مواقع در اثر تغییرات دما رنگ انگشتان دست و پا تغییر می کند.
درست شبیه به وقتی که انگشتان دستتان را برای مدت طولانی زیر برف نگه میدارید و حس سر شدگی تنها چیزی است که احساس می کنید و رنگ انگشتان شما به کبودی می گراید.
این اتفاق چه علتی می تواند داشته باشد!؟
در علوم پزشکی به این اتفاقی که رخ می دهد پدیده ی رینود می گویند.
پدیده رینود در واقع گرفتگی غیرعادی رگ های خونی است که سبب کاهش جریان خون به بافت های موضعی می شود و در اثر این اتفاق رنگ پوست تغییر می کند.
اما این تغییر رنگ هم به دلایلی کاملا مشخص رخ می‌دهد.
اگر شما هم به پدیده ی رینود دچار هستید یا از اطرفیان شما کسی با این مشکل دسته و پنجه نرم میکند،
احتمالا تا به حال دیده اید که در ابتدا انگشتان دست سفید می شوند
این سفیدی انگشتان به علت کاهش جریان خون در رگ ها می باشد .
با گذشت زمان رنگ انگشت ها به آبی نزدیک می شود که به اصطلاح می‌گوییم انگشتان کبود شده اند.
کبودی انگشتان ناشی از این اتفاق است که در طولانی مدت اکسیژنی در بافت دریافت نشده است.
در آخر به علت باز شدن عروق خونی، گرگرفتگی رخ می دهد و انگشتان قرمز می شوند.
اما جالب است بدانید که این تغییر رنگ ها (از سفید به آبی و از آبی به قرمز) بیشتر اوقات در اثر هوای سرد رخ می دهد.
البته فقط انگشتان دست و پا نیستند که دچار این مشکل می شوند، ممکن است نوک بینی و گوش‌ها نیز بی‌حس و سرد شوند.
اگر بخواهید در جستجوی عواملی باشید که باعث مستعد شدن پدیده ی رینود می شوند می توان به سرما و همچنین استرس اشاره کرد و آمار حاکی از آن است که زنان نسبت به مردان بیشتر درگیر رینود می شوند و در بین آن ها شایع تر است.
البته جای نگرانی وجود ندارد، این مشکل به نحویی است که قابل کاهش دادن است اما با توجه به این که از چه شدتی بر خوردار است و شرایط شما به چه صورت است نحوه ی درمان کاملا متفاوت است.
چند نکته که لازم است در مورد این اتفاق بدانید این است که رینود با سرما زدگی کاملا تفاوت دارد و مدت زمانی که این اتفاق رخ می دهد می تواند از یک دقیقه تا چند ساعت متغیر باشد، علائم این پدیده بستگی به شدت گرفتگی عروق دارد و به دو‌نوع اولیه و ثانویه تقسیم بندی می شود.
با توجه به نوع جنسیت،محل زندگی، سابقه‌ی خانوادگی و مشاغل خاص احتمال بروز این بیماری افرایش پیدا می کند.
بیماری که معمولا به نوع خفیف رینود مبتلا هستند بیشتر علائمی شبیه به بی حسی و سوزن سوزن شدن انگشتان همراه با تغییر رنگ پوست دارند.
در مرحله ی اول، زمانی که گرفتگی عروق خونی مداوم شود، اعصاب حسی نسبت به کمبود اکسیژن برانگیخته شده و می تواند باعث درد انگشتان شود.
در مرحله ی دوم، هنگامی که ذخیره اکسیژن در بافت کم شود، به ندرت می تواند باعث زخم شدن انگشتان گردد. انگشتان زخمی می توانند عفونی گردند.
و در مرحله سوم ،اگر کمبود اکسیژن همچنان ادامه داشته باشد، قانقاریای انگشتان (از بین رفتن بافت) می تواند رخ دهد.
بینی، گوش ها و زبان کمتر زخمی می شوند. این مناطق تنها می توانند درد و بی حسی را تجربه کنند.
اگر حمله ی رینود پیش آمد، چه اقدامی باید انجام دهیم!؟
اولین و مهم‌ترین اقدامی که در این موقعیت باید انجام شود گرم نگه داشتن دست، پا یا هر عضو درگیری است، بنابراین به محیطی گرم‌تر بروید و دستان خود را زیر بغل تان بگذارید تا گرم شوند.
انگشتان دست و پای خود را تکان دهید. آب ولرم – نه داغ – روی انگشتان خود بریزید و آن ها را ماساژ دهید.
بنابراین متوجه می شویم که گرما درمانی ساده ترین راه برای کمتر شدن رینود و بهترین راه برای مواقعی است که با این اتفاق روبه رو می شویم.
زمانی که رینود پیش می آید معمولا استرس هم به سراغ افراد می آید که برای گرم کردن دست و پای خود سریعا راهی پیدا کنند و چون در این مواقع انگشتان بی حس هستند، احتمالاتی مثل سوختگی افزایش می یابد.
یا اینکه ممکن است به وسیله ی گرمایشی مناسب دسترسی نداشته باشند.
یکی از راهکار هایی که برای این بیماران وجود دارد استفاده از تشک های حرارتی است که می توانند بدون هیچ خطری به گرم شدن این افراد کمک کند.
دمای این تشک ها قابل تنظیم است و از خطرات سوختگی نیز می کاهد، همچنین می توانند در فصل های سرد سال به طور مداوم از این تشک های حرارتی استفاده کنند تا احتمال بروز رینود در اثر سرما کاهش یابد.
امیدواریم که این مطلب برای شما مفید باشد.